Ambasadorowie francuski i angielski zwrócili się do mnie w wyniku negocjacji sztabowej francusko-angielsko-sowieckiej, w której Sowiety zażądały możności wejścia w kontakt z armią niemiecką na Pomorzu, Suwalszczyźnie i w Małopolsce Wschodniej. Démarche angielska i francuska popierały to stanowisko. Zobacz więcej
W ciągu najbliższych dwóch tygodni nastąpić ma podpisanie trwałego przymierza między Anglią a Polską. Ze strony angielskiej traktat ten ma być podpisany przez min. lorda HalifaxaSekretarz Stanu ds. zagranicznych, ze strony polskiej przez ambasadora RaczyńskiegoPolski Ambasador w Wielkiej Brytanii. Traktat ten zastąpi obecne wzajemne gwarancje wymienne i zawierać będzie zobowiązanie udzielenia sobie wzajemnej pomocy na wypadek bezpośredniego i pośredniego zagrożenia niepodległości każdego z obu mocarstw.
Minister Bonnet prosił mnie do siebie, aby poinformować o démarche, której miał dokonać dziś wobec Pana Ministra ambasador Noël wraz z generałem Musse.
Chodzi o żądanie postawione przez rząd sowiecki w rokowaniach wojskowych z Francją i Anglią wpuszczenia w razie wojny wojsk sowieckich na nasze terytorium oraz na terytorium Rumunii. W odniesieniu do nas Sowiety pragnęłyby uzyskać zgodę na wkroczenie ich wojsk do Małopolski Wschodniej oraz „korytarza” wileńskiego. Zobacz więcej
W odpowiedzi na naszą propozycję podjęcia niezwłocznie rokowań o traktat polityczny otrzymałem wczoraj nocą list od lorda Halifaxa, w którym proponuje rozpoczęcie rozmów jutro we środę: „o ile polski radca prawny byłby na miejscu w tym terminie” lub jak najrychlej po tej dacie.
Byłbym wdzięczny Panu Ministrowi za przysłanie jak najprędzej Kulskiego, a jeśli to niemożliwe, o wiadomość, kiedy się mogę go spodziewać. W każdym razie muszę dać H. rychłą odpowiedź co do terminu i ewentualnie procedury.
W rozmowach dzisiejszych z ambasadorami Anglii i Francji w powołaniu na propozycje obu rządów démarche préventive zapytałem, czy rządy francuski i angielski nie uważają za wskazane zwrócenie uwagi rządu Rzeszy niemieckiej, że tego rodzaju interwencja w sprawy gdańskie zagraża pokojowi i że rządy angielski i francuski nie będą mogły być wobec niej obojętne. Prosiłem o szybką odpowiedź.
Dodałem nadto, że wobec tego, że rząd niemiecki dotychczas nie opublikował swego oświadczenia złożonego chargé d'affaires polskiemu w Berlinie, traktuję sprawę jako poufną i nie podaję do prasy, dopóki nie otrzymam wiadomości o ujawnieniu jej przez Niemcy.
Pobyt w Wiśle u pana prezydenta Rzeczypospolitej. Zreferowałem: ostatnią fazę negocjacji w Londynie; możliwość kredytu towarowego w Paryżu; sprawę kredytów specjalnych, mających charakter potrzeb „mobilizacyjnych" (150 milionów dla całego gospodarstwa i 15 milionów dla PKP). Trudności finansowe mnożą się i wyciągamy maksymalne możliwości. Sprawa zbożowa (rezerwa 10% produkcji u rolnika w życie i pszenicy, ceny minimalne). Pan prezydent wypowiada się pozytywnie za wnioskami ministra skarbu.